ارزیابی رابطة میان شهر هوشمند و کاهش مشکلات حمل‌و‌نقل عمومی در شهر ساری

امروزه بهره‌گیری از ویژگی‌های شهر هوشمند به روشی مهم درجهتِ کاهش مشکلات حمل‌و‌نقل عمومی شهرها تبدیل شده است. مسئلة اصلی در این پژوهش، ارزیابی رابطة میان شهر هوشمند و کاهش مشکلات حمل‌و‌نقل عمومی در شهر ساری است. نوع پژوهش، کاربردی و مبتنی‌بر رویکردهای توصیفی- تحلیلیمی‌باشد. جهت گردآوری اطلاعات از روش کتابخانه‌ای و روش میدانی مانند پرسش‌نامه و مصاحبه استفاده شده است. جامعة آماری موردِ‌نظر شامل مناطق سه‌گانة شهر ساری است و حجم نمونه با استفاده از روش کوکران 384 نفر به‌دست آمده است. برای تجزیه‌و‌تحلیل، آزمون‌‌های آماری مختلفی به‌کار برده شد. با توجه به نتایج به‌دست آمده از آزمون کروسکال والیس در شهر ساری، منطقة 2 بالاترین میانگین رتبه یعنی معادلِ 93/303 و منطقة 3 با 21/86 پایین‌ترین میانگین رتبه را بین مناطق سه‌گانة شهر ساری از‌لحاظِ برخورداری از شاخص‌های شهر هوشمند دارد. همچنین سطح معنی‌داری نشانمی‌دهد که بین مناطق سه‌گانة شهر ساری از‌لحاظِ شاخص هوشمندی تفاوت وجود دارد. نتایج آزمون T تک‌نمونه‌ای نشانمی‌دهد که وضعیت هوشمندی در شهر ساری از‌نظرِ پاسخ‌دهندگان در وضعیت مطلوبی است. نتایج آزمون فریدمن نشانمی‌دهد که پویایی هوشمند با 21/4 رتبة اول، حکومت هوشمند با 04/2 رتبة آخر را دارد. خروجی حاصل از ضریب همبستگی مجذور اتا نشانمی‌دهد که میان جنس، سطح تحصیلات، سن و اشتغال افراد و شاخص هوشمندی رابطة معناداری وجود دارد؛ ولی میان وضعیت تأهل افراد و شاخص هوشمندی رابطة معناداری وجود ندارد. در‌نهایت نتایج آزمون رگرسیون لجستیک نشانمی‌دهد که نسبت برتری در متغیّر تحصیلات بالاتر از 1 است و از میان همة متغیّر‌های مستقل تحصیلات با 37/1 بیشترین تأثیر را بر رضایتمندی شهروندان از حمل‌و‌نقل دارد.